Gönül yarem kanar sessiz.
Güneş aysız, ay güneşsiz.
Derdimiz, benzersiz eşsiz.
Sen bensizsin, bense sensiz.
Ne desem bilmem ki sana.
Bulasın, ettiğin bana.
Ben bitmişim yana yana.
Sen bensizsin, bense sensiz.
Taşlar bile hemen erir.
Demir olsa, yine çürür.
Kör gönüller nasıl görür?
Sen bensizsin, bense sensiz.
Ne vicdansız yürek varmış.
Meğer dünya, nasıl darmış.
Hastayım, ruhum kararmış.
Sen bensizsin, bense sensiz.
Bu işe, bir yön vermeli.
Ya olmalı, ya ölmeli.
Ağlarken nasıl gülmeli?
Sen bensizsin, bense sensiz.
Şu ömrüm bitse de gitsem.
Ruhumla, seni seyretsem.
Ne yapsam, nasıl etsem?
Sen bensizsin, bense sensiz.
Bu baş kimseye eğilmez.
Neler çektim, kimse bilmez.
Sen olmazsan, yüzüm gülmez.
Sen bensizsin, bense sensiz.
Gönül sarayımın gülü.
Dertlidir, ötmez bülbülü.
Yaşıyorum fakat, ölü.
Sen bensizsin, bense sensiz.
Çiçeğim, çiğdemim, gülüm.
Ne olur, olmasın zulüm.
Bizi de yakalar ölüm.
Sen bensizsin, bense sensiz.
Gönlümü çok yoruyorlar.
Alay edip duruyorlar.
Bana, seni soruyorlar.
Sen bensizsin, bense sensiz.
Sana bayram mı, gönlünce?
Sevebildin mi, ömrünce?
Bir düşün, inceden ince.
Sen bensizsin, bense sensiz.
19. 11. 2009
Kayıt Tarihi : 4.7.2014 04:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!