Sen Bensin Ben Sen Şiiri - Hüseyin Celep

Baktım dünyanın, penceresinden,
Her dört bir yanda, gördüm kendimi.
Aldım aşımı, tenceresinden,
Aynı hamura, kardım kendimi.

Var olan ahirinde, önünde,
Baktım, ben beni gördüm sonunda.
Aradığım zat, tenim canında,
Kafestim cana sardım kendimi.

Uzak sanmıştım, cananı cana,
Oysa benden de yakınmış bana.
Aşkın oduna, ben yana yana,
Mekân-ı yâre, sürdüm kendimi.

Hüseyin, özün köz, nida ile,
Nazın kesretinden feda ile,
Sözün şiddetinden veda ile,
Ulu Umman’a verdim kendimi.

Ankara 2003 Hüseyin Celep