Sen Bensin, Ben de Sen Şiiri - Mehmet Şahan

Ha sen bensin inan, ha da ben senim,
Sen yanarken her an yanıyor tenim...
Yedi düvel ayrı olsa ne yazar,
Özü yanan, özde duyan da benim!

Adı bir, tadı bir, meyve bir ise,
Damar bir, kökü bir, gövde bir ise,
Daha evvel ayrı olsa ne yazar,
Hazzı bir, sözü bir, özde bir ise…

Yuvamız bir, obamız bir, köyüm bir,
Ovalarda, yaylalarda boyum bir
Çalan kaval ayrı olsa ne yazar,
Türkülerle dile gelen soyum bir…

Altaylardan selam gelse Alp erde,
Yağmur yağar, rüzgâr eser Alplerde
Dilde masal ayrı olsa ne yazar,
Sevgi kokar, sevgi besler kalplerde…

Öykü aynı, türkü aynı kaside,
İnanç aynı, besleniyor Yesi’de!
Nota, usul ayrı olsa ne yazar,
Fikir aynı köklerimiz mazide!

Görmez miyim seni, beni gör desen,
Gül açar gönlümde bir kez gel desen!
Kerkük, Musul ayrı olsa ne yazar,
Gönüller aynı sen bensin, ben de sen…

Altaylarda, Urallarda özüm var,
Kafkaslarda, Balkanlarda sözüm var,
Kendi asıl, ayrı olsa ne yazar,
Kaçkarlarda, Toroslarda közüm var…

Şahan der ki duysun beni yaranım,
Milletini muhabbetle saranım,
Sazda fasıl ayrı olsa ne yazar,
Ülkümüzle, yaşadıkça Turan’ım…