Sen Benimdin Şiiri - Birol Çelik

Bir yıldızdın sen
Benim yıldızım
Adın adımdı benim
Seni seyrederken ben
Başım ellerimde
uzaklara dalardım
Uzaklarda ben
hayaller kurardım
Kıskanırdı seni Süreyya
Çekemezi çoban yıldızı
Herkes bilirdi sen benimdin

Yağmurlu gecelerde
gözkapaklarıma inerdin
Kapatıp gözlerimi
seni seyrederdim
Benim sende dualarım vardı
Ödünç aldığın sancılarım
Bende sende güneş görecektim
Takıp koluma samanyolunu
Güneş gösterecektim ki

Bir akşam üstü ansızın geldiler
Yıldızın uzaklara gitti dediler

Toprağımdın sen
Benim bahçemin
gönlümün toprağı
Rengarenk çiçekler açardı teninde
Rengarenk güller
Rengarenk bülbüller öterdi dalında
En güzel duygularım
sende yeşerdi benim

Ben sende çiçek açtım
Senle büyüdüm
sende büyüdüm
Bağrına döktüm ilk gözyaşımı
Bağrına döktüm
Bahtıma döktüm kanımı
Toprağımdın canımdın kanımdın ki

Bir akşamüstü ansızın geldiler
Toprağını kara seller aldı dediler

Bir aşktın sen
Ben
Senden öğrendim sevmeyi
Sen kazıdın yüreğime sevgiyi
İncitmeden yüreğimi
Bebeklerime gözlerimin
Senden taşıdım aşkı
Varı az çok bilirdim
Senden öğrendim yoku
Senden öğrendim
Sevilmeden sevmek gibi zoru

Senden öğrendim
sevgiyi yüreğe kuşak yapmayı
Bedeni sevgiye libas yapmayı
Sen sendin
Sen bende her şeydin
Ben bende sen olmuştum ki

Bir akşam üstü ansızın geldiler
Aşığın maşuğuna gitti dediler

Bir akşam üstü
Yazıp
gökyüzüne
elvedayı
Bir kefenle
göçtü
dediler