Sen Benim Yazdığım Mısralar Gibisin

Sen benim yorgun akşamlarda
yazdığım mısralar gibisin
Biraz sitemkar deli dolu ve aşık
Söyle şimdi:”bu kadar keder neden? sende kimsin?
Benim yüreğim böyle görüntülere alışık
Ağlama yazık gözyaşlarına gidenler unutulur
Gurbet işte burası birkaç kadeh sonra yürek avutulur
Sevenler öylesine delice adam gibi severler
Nerede şimdi, söyle seni asırlardır bekleyenler
Bak işte yalnızım ey garip bu köşe başında
Neler çektiğini kim bilir benim bu yaşında
Ben varım asırlık sevdalı bak işte karşında
Yalnız seni anlayan
Yalnız seni dinleyen
Seni dinleyen evet diyen yada sevmesini bilen
Ne farkım varki şimdi söyle benimde senden
Sen daha da şanslısın ağlama henüz yaşın genc zaman erken
Sana 'gelme bir daha' dedilermi giderken
Haydi kulağıma söyle,kime sordun böyle
Sen ben gibi yürekten can gibi severken
Gözlerime bakma ne olur vargit yoluna
Caresi ne diye bu aşkın banada sorma
Alışırsın sende zamanla bu yokluğa
Ben buralardayım adres belli dört yolun kesiştği köşe başında
Akşama kalma
Hava karardığında
Tekin değil buralar,ağlayanlar ah edenler cok olur
Saran olmaz yaraların her kanadığında
Beni düşün
Sende yolunu bulursan bir gün ölümsüzlüğün
Zor olsada dönüşün
OLcaktır güzel arkadşım senin de güldüğün

vedat fazıl