Sen Benim Sonbaharımsın Şiiri - Murat Ap ...

Sen benim sonbaharımsın
iklimler değişiyor, içimiz değişiyor.
Benim içinde geçerli olan tek şey
içinde sen geçen bir şey dinlemek.
Sen benim sonbaharımsın
çoktan kırıldı biliyorum
yaktığım ateşler kendini bile ısıtmıyor.
Ama dosta ve düşmana hayıflanmıyorum.
İçimi sen hariç kimseye dökmüyorum.
Mesela eskisinden suskunum denizi izlerken,
sadece dinlemekle yetiniyorum.
Baharlar gelip geçiyor
aklım hep sonbaharda.
Seni sevmenin cezasını çekmek varmış diyede
söylenmem merak etme.
çünkü ben seni sevdiğim için
kendimle gurur duyuyorum.
Unutkanlılarının arasına
sevdamın en güzel sözünü kattın.
Uzakların uzaklarından bana
küçücük bir ışık yaktın.
Anladım, sevmedin.
Belki gitmekti en güzeli
içinde kalsın diyorsun ya
sevmemişsin, anladım.
Gözlerim mavilere gebe
sensiz çığırtkanlık dokunuyor bana.
Sonbahara gideli beri sözlerim,
bir eksiklik var sonbahardan yana.
Ellerimde kendimle kapını ziyaret etmişim.
Gözlerime bir baksadın, ne olurdu, yeterdi.
Git demen gerekmezdi.
Kucağımda sana açılan çiçekler
bir gün solduğunda,
artık gelişinin bir anlamı yok.
Nadasa bırakıldı gönlüm
topraklar misali toprak
yağmurlar gibi ıpıslak
ve şahitki seni sevmeme,
nedeni yok...
Bıraktım gitsin beni
seni bensizliğime salıverin gitsin.
Çaresiz değil hiç bir zaman
gönlümün kapısı açıldığı zaman
dönüp ardına bakarmısın.
Şimdi firardayım.
Gözlerime kem değdi
alın yazımda kurudum.
Ben ıslandım yağmurlarında
yağmurlarında kurudum.
Beni çöllerine bıraksan yeter.
Ben yerimi bulurum.
Hangi sözden konuşuyorsan
işte ondan ibaretsin.
Sabır dediğin taş değilki çatlasın
dilemem Allahtan acın bir gün yüzüne patlasın.
Seni artık kendime bile istemiyorum.
Kalbimden kayıp gittin
gözlerimden kör olup.
Kulaklarımdan sağır kaldın.
Şimdi söyle,
gelsen nereye koyarım seni
söyle nereye yakışırsın.
Sen ki gönlümün hiç bitmeyen yazıydın
artık sonbaharısın.
Şimdi artık sonbaharısın.