Sen Benim Son Cemremsin Şiiri - Haydar Okur

Sana Sen benim son cemremsin demiştim,
Yüreğime yağdığını unuttun mu sevgil
Şiirlerinle geldin dünyama bir güz günü
Arındım şiirlerinde günlerdir sevgili

Herkesin şiirini severim ama
Seni şiirlerinle, bir başka sevdim
Gizli bir kevser ırmağı akıyor şiirlerinden
Yankısı ve yakması sürüyor ta içimde sevgili

Her şiirin sırılsıklam duygu yağmuru
Rahmetce yağışlarla ıslatıyor benliğimi
Arındırıyor yalan sevdaların vurgunundan kirinden
Gönlümde goncalanan çiçek bahçesi senindir sevgili

Sildin umutsuzluğumun bütün karanlıklarını bir bir
Yepyeni bir şafak atıyor, gecelerimin ılgarında sevgili
Pembemsi umutlar doluyor düşlerime ışık ışık
Ve esinin, yılgın yüreğimin dalgakıranlarını yıkıyor sevgili

Sen ki, kelebek kanatlarında yaşanmamış baharımın muştusu
Sen ki, bitimsiz kışlarıma baş eğdiren kardelenimsin
Cemre olup yağdın iklimlerime ıpıl ıpıl
Yüreğimde damıttığım
Ve damarlarımda kımıl kımıl gezinen sensin sevgili

Nabzımda vuruşlarını dinle, ulaşacaktır sana sesi
Sana, Sen benim son cemremsin demiştim
Sen benim son cemremsin / unuttunmu
Bu gece ki uykusuzluğumun,
Seni yaşamamın ürünü budur sevgili.

Uzak diyarlara hükümsüzüm,
Yakın sevdalarım ise sensizliktir
Özleminle yandıkça tutuşan şu dizelerin
Sanrısı seni tutar mı sevgili? ...

Sen kimsin, sen nesin, ah bir bilebilsem
Bulabilsem... tutabilsem ellerinden
Düşüm benim, düşlediğim resim
Sözün güzeli özün güzelliğindendir bilirim
Buna inanır ve buna güvenirim sevgili

Artık çağrını bekliyorum,
Sesini duymalıyım
Seslen bana sevgili
Yaşadığımı bilmeliyim

KÖMEN