Sen benim şiirimsin... Şiiri - Murat Ülkü

Sen benim şiirimsin, kağıda harf harf akan
Kalemimi tüketerek, beni yarım bırakan
Her an davudi sesini duyduğum
Nefesinle doğup duygunla büyüdüğüm
Umudumsun yalnızlığımın karanlığında
İlhamımsın her kalemi elime alışımda...

Sen benim şiirimsin, yaz yaz bitiremediğim…
Ne yazarsan yazayım, bir türlü anlatamadığım
Şaşkın gecelerde kafiyeler uyduramadığım..
Bir kelimne diğer kelimenin yolunu bekler
Her cümle ben gibi adını tamamlayan harfleri özler…

Sen benim şiirimsin, harfim kelamım hecemsin,
Sen bir güfte, bir beste, yanık bir türkü,
Sen yüzleri güldüren neşeli bir şarkı
Sen hasrete dair dinmeyen bir ağıt,
Sen, cevapsız bulmaca, çözülmeyen bilmecesin.

Sen benim şiirimsin, yazmaya çalıştıkça sırıl sıklam ıslandığım
İlacımsın yudum yudum aldıkça uslandığım
Endamına degil, yüreğine yandığım
Her nefesde adını zikir gibi andığım...

Sen benim şiirimsin.
Gözlerim bir kez bile görmedi seni,
Dizelere dôkemedim güzel gülüşlerini.
İçime içime işlerken kurşun gibi sözlerin,
Kendine şair diyen sahtekarlar
Dökmedi mi güzel nidanı kağıtlara…
Hiç mi yer bulmadı ruhlarında,
Kulağım duydu, durmadı dilim
Kelam kelam coştu yüreğim
Ve dilim döndüğünce seni yazdım
Sesinle nefesinle duygunla yüreğinle
Sonu gelmeyen yaşayan bir şiirsin..

Sen benim şiirimsin, Seni yazamamak telaşım
Solidugum hava, içtiğim su, doyuran aşım
Bir ömür beklerken, beyhude biten hayatım
Değmezlere harcadiğım emeğim ve zamanım
Sensizliğinde her gün gördüğüm işkence
Gencliğimi hücrelerde eskittigim mapusum
Özgürlüğe dair belli belirsiz ay ışığım..

Sen benim şiirimsin, incitmeden kokladığım gül gibi.
Dokunumadan tutuluverdim can veren nefesine,
Bu şiir sanki hiç bitmeyecek gibi, bir korku düştü içime

Sen benim şiirimsin, bekledigim alın yazım
Yüreğimi acıtıp kanatan manasız sızım
Geleceğim ol, Allah'dan dilediğim, beş vakit duam...

Sen benim şiirimsin, bâskasına mahrem mısralar.
Yazsam da, nasıl paylaşırım ki seni,
Benden başkasına gösteremem güzelliğini.
Saklamaya kalksam seni, kaybeder cümleler anlamını.
Şaklabanlık yaparak durduramam harflerin gözyasını,
Gücüm yetmez basstıramam hecelerin isyanını...

Sesinle coşar duygularım, nefesinle renklenir hayallerim
Değişir yorumunla sevgiye dair düşüncelerim
Yüreğinin güzelligine çogalır özlemlerim
Can suyu duygularla can buldu şiirlerim
Sensin yazılacak en anlamlı şiirlere ilhamım,

Sen benim şiirimsin, uslanmayan deli duygularım,
Aklıma hic gelmeyen düşlerim,
Kurmaya çekindiğim hayalim,
Olur ya, düşersin aklıma
geceleri.
Aydinlatıp karanlığı, tutarsın ellerimı
De bı hele, ben seni nasıl düşleyim
Nasıl düşüneyim, ve nasıl yazayım;
Zaten sesini duymaya dayanmazken yüreğim..

Sesin bir çift göz gibi, bakıyor gözlerime
Deliyor sinemi yakarak iniyor benliğime
Yakan kavuran bir ateş oluyor bedenimde
Bu nasıl bir şey diye soruyorum yüreğime
Can verdim nefesinle sen benim sözlerime
Kılavuz oldun, kıymet bilmezlerde harcanmış sevgime
Sen benim en güzel şiirimsin, mısra mısra dizdiğim...

Sen benim şiirimsin, kendi kalbim gibi bilirim seni,
Tasların catlağından filiz vermiş papatya gibi.
Salkım saçak buzları eriten güneş gibi
Eriyip düşüyorsun kalemime, ve kağıdıma
Her duyguda yumruk olup vurursun suratıma
Öldürmeye ayarlı, hedefine kiitlenmiş bir makine gibi.
Sen ateşsin, ben sana kanat çırparım
Cayır cayır yanacağımı bilr bile uçarım sana...

Şesinle şiirlere can verdiğin için
Yorumunla bana onur verdiğin için
Unuttuğum duyguları yaşattığın için
Sana şiirler yazma fırsatı verdigin için
Çok mutluyum, hoş geldin hasretle bekledigim
Sen benim ölümsüz şiirimsin, adını bilmediğim

Sen benim arzuyla yazdığım en güzel şiirimsin
Ben sana şiirler yazayım, tüm kainat dinlesin seni
Ruhunun derinlerinde dalgalanan duygularınla
Davudi bir nida ile düş güzel yüreklere
İlmek ilmek nakış nakış şiiri işle içlere...

Sen benim şiirimsin, muradın adsızı
İstememem, aslıyı, şirini, ve de Leyla’yı
Ey aşkın sesi, yaşasalar onlarda kıskanır seni.
Sayfalarca yazsam da anlatamam seni,
Ne kelimeler yeter, me şairliğim yeter gücü
Sen şiirimsin, yazılan şiirlerin en güzeli
Sen muhteşem bir şiir, ben gölgesinde kalan,
Ve ben, bir gün unutulup gidecek,
Adı bile hatırlanmayacak garp şairi...