Sen benim Sessizliğimsin..

Sen benim Sessizliğimsin..

Gecenin sessizliginde patlayan çığlığım;
Sabah uyanışlarımdaki yoksunluğumsun,

Aniden boğazıma çöken hıçkırığım;
Sessiz sessiz gözlerimden inen yaşlarımsın,

Rüyalarımda uçurumlardan düşerken tutanım;
Yürürken ayagımı tökezleten zihin meşguliyetimsin.

Gözlerimdeki aniden boşanan muson yağmurum,
Durduramadığım iç çekişlerimsin..

Sahilde bir bankta ilk opücük hayalim,
Gecenin bi yarısı yürüyüşteki isyanımsın..

Gökyüzümdeki kararmıs bulutlarım,
Kemiklerimi sızlatan sabah yelimsin.

Kurşun bakışlarınla katilim;
Yokluğunla Sonsuzluga mahkumiyetimsin..

Hastalığıma eşi bulunmaz ilaç;
Başıma saplanan ağrılarımsın…

İdeallerime yangın körüğü,
Umutlarıma soru işaretisin.

Yitiğimsin, gömümsün,
Hazinemsin, yoksullugumsun;
Hastalıgımsın, ilacımsın;

Sen benim Sensizliğimsin…

(10.Eylül.2010- İzmir)