Sen Benim Şehrimsin Şiiri - Aytül Menevşe

Sen şehrim kadar güzelsin.
Sen benim bu şehir de aldığım her nefeste-sin,
Üşüten ikliminde bile sarıp sarmalayanımsın.
Yaz yağmurunda beraber ıslandığım-sın.
Sonbaharın-la birlikte yaprak döktüğüm,
Kar tanelerine birlikte kucak açtığım-sın.
Sen benim şehrime doğan güneşsin.
Öyle hayranım ki yakamozuna,
Öyle seninleyim ki gökyüzündeki yıldızlarla...
Senin en çok yazları kurak ve sıcak,
Kışları soğuk ve yağışlı oluşunu sevdim.
İklim iklim çözdüm seni.
Hayatıma bir yağmur sonrası toprak kokusu oldun,
Ve gökkuşağına ulaşabilmek adına yön gösterenim.
Ben senin en çok susamışlığını sevdim,
En çok beni ben olarak kabul edişini.
Çektiğim her kokunda güven bulmayı,
Geçtiğim sokaklarında kendime ulaşmayı,
Ben senin en çok aklında oluşumu sevdim.
Sen şehrim-sin,
Sen benim bitmek bilmeyen dört mevsimim,
Ben senin şehrim kadar kocaman yüreğinden öpüyorum.