Hayatımın kurucusu koca çınarım
Hem büyük hem ulu
Gölgende serinlediğim, hayat sularını içtiğim
Her rüzgarın esintisinde
Her parçada sen olup gelip burçlarına konduğum
Sahi neden çocuklar babalarından korkar
Onlar ki sırtımızı yelek gibi sarar
Onlar ki aşımızı, ekmeğimizi kuşun gagasından toplar
Onlar ki bedenlerinin her karesine bizi koymuşlar
Sahi neden çocuklar babalarından korkar
Oysa babamız gülünce dünya bize cennet gelir
Bütün düşlerimize onlarda uyanırız
Babamız evimizin direği
O bizim bahçemiz
Tüm güleç yüzlü sevdalar onunla gelir omuzumuza konar
Sesiyle tüm güçleri getirip bileğimize koyan
İçimdeki ırmakları denizle buluşturan
Her yağmur damlasında berekete durmuş harman yeri gibi
Gelip beni değirmenlerde öğüten
Büyüyorum seni görerek, seni duyarak.
Bana hayatı akıtıyorsun kocaman yürekli adam
Beni hayata katarken hayatı da sevdiren
Ayaklarımın üstünde durmayı
Eğilmeden, el etek öpmeden
Yaşamanın erdemini, ben senin bana bakan sımsıcak, sarıp sarmalayan,
O berekete durmuş gözlerinde sevdim
Ben senin diline düşmeyip de yüreğine düşen sevgimi sevdim
Kendine onurlu olmadan, başkasının onuruna saygı gösterilmezmiş
Bunu da senden öğrendim
Sen bana hamurun teknesindeki malzemenin işçiliğini öğrettin
Emek verilmeden hiç bir teknenin yol alamayacağını
Ve günün adamlarının her zaman solacağını
Sen bana ekmeğimi paylaşmamı
Ekmeğe düşman olanları da nasıl sileceğimi öğrettin
Sen bana yaşamsın
Yaşamın içinde en büyük namusun, beynindeki düşüncelerin aydınlığındaki eylemini anlattın
Yüzüne baktığımda gördüğüm yaşam çizgilerin
Nasıl senden gelip bana konduklarını gördüm
Ben senin bir lokma ekmeğe şükrünü seviyorum
Ben senin en çokta annemden başkasına değmeyen ela gözlerini seviyorum
Adam olun derken buna inan ve yaşayan insan olmanı seviyorum
Seviyorum benim koca çınarım
Senden bir parça olmayı seviyorum
Nasırlı ellerindeki hayatı toplayan çizgilerini seviyorum
Zorlukların aslında insanın kendi azmiyle nasıl küçüldüklerini seninle yaşayarak gördüm
Altın yere düşmekle hiçbir zaman pul olmadığını
Onurundan kişiliğinden hiç ödün verilmeyeceğini
Hep senden öğrendim, canımın can suyu babam
Gönlümün içindeki bu bahçeyi sen ektin
Sen ki kendine rahatı çok gören
Bize tüm hayatı bahşeden
Sen benim içimdeki koca çınarımsın
Hayat kaptanım, ilk aşkım iyi ki babamsın...
Kayıt Tarihi : 24.8.2011 16:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!