Sen Benim Ölümümsün Şiiri - Ali Şarlı

1.

istanbulda şişli kaldırımlarına yapraklar düşüyor
yürüyorum
yanımda sensin yine kırmızı giymişsin
yanağın al yüzün sarı
gittiğimiz yer evinizdir
hatırlıyorum
bahçesinde ayva nar ağaçları

okul çıkışı kadıköy vapuru ve deniz kuşları
oturuyorum
yanımda sensin sarılmışsın bana sımsıcak
bir soğuk ki martılar bile donacak
gözlerin değiyor gözlerime
eriyorum

cumaları belediye servisi kalkar beşiktaştan
biniyorum
yanımda sensin herşeyinle sen
otobüste sen ben
ve dışarıda sonbahar
öylece kalsak diyorum
mahşere kadar

2.

Sen benim ölümümsün sonbaharda
her sonbahar gelişinde defalarca ölüyorum
her kanat çırpışında martıların
her düşüşünde ağaçtan yaprakların
kalbime bir hançer saplanıyor ölüyorum
narlar kızarıyor kızamık oluyorum
ayvalar sararıyor sarılık oluyorum
ölüyorum

bir belediye servisi geçiyor karşı yoldan
görüyorum
ansızın ölüyorum