Sen Benim Öğretmenimsin Şiiri - Hikmet Aksu

körpesin, fidansın...
yavru ceylanım, körpe kuzum,
şimdi taptaze, ham
geleceğin meyvesisin olgun.
hani bir tutuna bilsen,
koca çınarlar gibi dal budak salsan,
kenetlensen, kök salsan toprağa,
varsın yaslansınlar gövdene
sığınıp da gölgene...
kopsa da üç-beş dalın yaprağın
hiç aldırma, çıplak değilsin.
hava, su senin için,
koca ağaçlara yavrum
gölge saldığında bil ki
bil ki sen en büyüksün.

bir gün çiçeklerin açacak,
meyveler vereceksin nesillere.
üzülme, incinme pahasına
üzmeden incitmeden
bekleyeceğim sabırla.

sen;
fidanım, körpe kuzum
yavru ceylanım değilsin artık!
sen;
benim yarınım yüz akım,
büyüğümsün
babamsın anamsın...
benim gözümde yavrum
en büyüksün.
ben değil artık
sen
benim öğretmenimsin

Dost Kalemlerden

Neden Böyle Öğretmenim?
Annem ve babam, okula başlayacağım zaman çantaların en güzelini almışlardı bana.
Umutların en güzelini tokalarımla beraber takmışlardı saçlarıma. İlk gün, endişelerini, gözyaşlarıyla katıklamışlardı. İlk aldığım harçlığı, yirmi yıl sonrasının sermayesi saymışlardı. Ben okulla tanışacağım için ne kadar heyecanlıysam onlar da el sallarken heyecanlarını sakladıklarını sanmışlardı. İlk yıl okuma telaşı, ikinci yıl dört işlem Hayat Bilgisi ve de problem… Okulda her şeyin doğrularını öğreniyorduk dışarıda yanlışlarını yaşarken! … İnsanlara saygıyı ve sevgiyi öğrenirken saygısızlığı ve sevgisizliği görüyorduk büyüklerden! … Çevreyi temiz tutmayı öğreniyorduk okul yolundaki çöplerin arasından geçerken! …. Öğretmenim “Güvenin” diyordu insanlara İnsanlarsa,” Hangi devirde yaşıyoruz, güvenilir mi aman ha! ”. Öğretmenim,”Başkalarının yerine kendini koy” diyordu her zaman Başkalarıysa “Önce ben” diyordu,” Sen istiyorsan öyle san! ” Öğretmenim “Edep, diyordu, haya, ahlak bunlar en büyük meziyetlerdir bak” Oysa televizyondakilerle neredeyse herkes olmuştu ahmak Öğretmenim “Çalış” diyordu,” Araştır, üret çalışmak en büyük ibadet” “Eğlenmeyi boş zamanlarımızda bitiremedik ki neme lazım, çalışırken de devam et! ”. Öğretmenim, “Yardım diyordu, iyilik, merhamet İnsanız, biz de muhtaç olabiliriz elbet” Başkaları, “İyilikten maraz doğar,.Allah’tan umsun medet.” Öğretmenim diyordu, “Çağdaşlaşmak için hep okumalı” Dışarıdan “ Okumak için ya parayı nerden bulmalı? ” Öğretmenim sahip çıkmalıyız diyordu değerlerimize, aslımıza Dışarıda “Biz Türkler…”le başlayan cümleler… Gelecek günler Allah’a emanet, o da bizim şansımıza! … Neden böyle öğretmenim? Biz de mi yenileceğiz bir süre sonra yoksa? Ailemin ilk gün saçlarıma taktığı umutları Doğru ile gerçek arasındaki gidip gelmelerle eriyorsa İnsanlığın yaşanılası değerlere karnı toksa Yaşamın yükselen değerler fiyaskosu çoksa Geçer akçenin yanlışı yaşamak olduğu bu gün Doğruyu öğreten öğretmenlerle oynamak mı “inn” oldu yoksa? ! ... Meral Demir