Sen benim kalbimdeyken...
Benim için kutuptaki buzlar erir...
Ben güneşe dokunurum...
Denizler kurur
Ama sen öyle anlatılmazsınki...
Sen bana geldiğinde sanki
Hayat durur bir anda sonsuzluk başlar
Senin kollarındayken...
Aynı uzay boşluğunda yürür gibi senle el ele olmak...
Yıldızlara tek tek dokunur gibi
Git git bitmeyen bir yol gibisin hayatımda
Ama sen benden gittiğinde
Kavurucu sıcakların ortasın bile,
Delice esen rüzgarla beraber
Yağmurlar yağar
Bir an da yüreğime...
Gözlerime yaşlar dolar ben istemesem bile...
Buz gibi olur ellerim senin elini tutmayınca...
Hava ne kadar sıcak olursa olsun...
Ben yinede üşürüm senin yokluğun da...
Eline çikolata verilmiş bi çocuk gibi sevinirim
SEN KALBİMDEYKEN...............
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SEN KALBİMDEYKEN...''....
o kalbindeyse, sevinmeye gerek yok.
o zaten senindir.
eğer onun yokluğnunda, onun varlığını yaşıyosan ne mutlu...
yok eğer varlığı zaten kalbinde yaşıyorsa, çikolatanın tadına çoktan varmışsın demektir...
Tebrikler güzel şiirine
ve seven yüreğine sevgiler olsun.
TÜM YORUMLAR (1)