Sen benim ilk karım değilsin ki
Bu havan niye?
Sen daha buhar bile değildin,
Karlar düşerdi benim üstüme
Hem de Allah’ın
Dört mevsiminde bir kar
Düşerdi ta yüreğime
Sen daha güneşi görüp yanmadan
Gökyüzümden kar düşerdi omuzlarıma
Çocukluğuma umut olurdu..
Sen daha erimemiştin bile
Ayaklar altında...
Nerden bileceksin
Sen benim karım değilsin ki,
Ben karlarla
Kar gibi karlarda uyurken,
Geceyi de beyaza boyardım..
Kar ısıtırdı üşürken ellerimi
Çığ düşse de
Kar gibi karlarda korkmazdım
Kaybolmazdım
Adam olurdum çocukken,
Sen şimdi yağıyorsun
Düşüyorsun ya saçlarıma
Sadece o kadar
Çocuk değilim ki,
Üşürüm ben...
Ellerimde erirken sen..
Var git...
Çocuk ellere sen..
Hadi git KAR...
Kar kar üstünde olmaz
Bırak beni sen...
Dağlar seni bekler
HASAN AKBAŞ
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla