Sen benim hiçbir şeyimsin..

Sen benim hiçbir şeyimsin,
Hiçbir şeyimsin, sensizliğim kadar,
Hiçbir şeyimsin, belki bir an bensiz kalacak,
Sabahlara dek akan gözyaşlarım kadar…

Hiçbir şeyimsin,
Bir anda hayatıma girip,
Sabah karanlığında kaçacak kadar,
Sen benim hiçbir şeyimsin,

Hiçbir şeyimsin,
Bir ateşin kor olup yandığı kadar,
Sensiz anlarda aklımı alacak kadar,
Sen benim hiçbir şeyimsin,

Hiçbir şeyimsin,
Denizlinin o boş kaldırımlarına bakacak kadar,
Bir gün gelmem için dualara adayacak,
Sen benim hiçbir şeyimsin,

Hiçbir şeyimsin,
Benim sana ölümüne inandığım kadar,
Erzurum’dan Edirne’ye aradığım kadar,
Sen benim hiçbir şeyimsin,

Hiçbir şeyimsin
Bir sabah alnımdaki al güneşsin,
Bazen karanlıkta endişem gibisin,
Sen benim hiçbir şeyimsin…

Hiç bir şeyimsin,
Dalından yeni kopmuş gül dalım,
Koklamaya çalıştığım bir çiçeksin,
Sen benim hiçbir şeyimsin…

Hiç bir şeyimsin,
Geceleri saatlerce telefonla aradığım,
Hep canımdan öte bir dünya saydığım,
Sen benim hiçbir şeyimsin

Sen benim hiçbir şeyimsin,
Hiçbir şeyimsin, sessiz yalnızlığım kadar,
Hiçbir şeyimsin, ansınız gözlerimde olacak,
Sebepsiz bir gözyaşında sızıp gidecek kadar…

Hiçbir şeyimsin, tek selamsız hayatıma girip,
En sonunda sabahsız çıkıp gidecek kadar,
Sen benim hiçbir şeyimsin,

Meğer her şeyim olduğunu anlayana kadar,
Ama Sen benim (itiraf) inan ki her şeyimsin
Ve bir gün, hatta, ta ki ölene kadar…
HERŞEYİMSİN…