Sen benim aşığımsın,
Sevdalımsın.
Kırlarda açan baharımsın.
Gökte uçan kuş,
Gece parlayan yıldız,
Aydınım olan ay,
Sensin...
Sen...
Benim herşeyim.
Düşüyor şimdi yüreğime,
Gülüyor gözlerime,
Ve aşkın feryat ediyor kalbine.
Duymuyorsun.
Dağlara,
Taşlara,
Ovalara sığmıyor hasretim.
Görmüyorsun...
Neden..?
Neden be sevdiğim.?
Bebeğim neden..?
Gözlerimdeki ateşi,
Yüreğimdeki sevgiyi,
Ölümüne çarpan kalbimi bilmezmisin..? ?
Sen duymuyorsun,?
Sen anlamıyorsun,?
Ve sen...!
Aşkımı,
Sevdamı,
Yankımı,
Denize yazan martıları görmüyorsun.
Değmez artık yaşamaya,
Değmez artık hayatta kalmaya,
Değmez,
Aşkımı,
Sevdamı,
Yankımı denize yazan martılarla konuşmaya,
Dert yanmaya,
Kucak açmaya,
Hayata sarılmaya değnez.
Ben artık gidiyorum.!
Nereye biliyormusun.? ?
Ölüme,
Ölüm denen cehenneme,
Cehennemde yanan ateşe
Ve ateşle sönen sevgime gidiyorum.
Yedi kat yerden vurup,
Kara denen sevdaya tutulup gdiyorum.
Gidiyorum.
Hakkını helal et.
Kayıt Tarihi : 21.6.2009 20:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!