Sen benim her şeyimsin söyleyemediğim
Sen her gece uykusuz kaldığım
Kah rüyalarda seviştiğim
Kah kabusumda boğuştuğum
Sen benim her şeyimsin söyleyemediğim
Sen ki sokak lambasında peri kızı
Sen ki gökyüzünde çoban yıldızı
İçimi kavurur karanlıktan bir sızı
Sen benim her şeyimsin söyleyemediğim
Uzanıp da tenine dokunamadığım
Bir alev ki için için yanamadığım
Kavuşup doyasıya sarılamadığım
Sen benim her şeyimsin söyleyemediğim
Yüreğim sensiz hasrete erişir
Gözyaşım kör bir yola karışır
Kavrulan gönlüm çöle dönüşür
Sen benim her şeyimsin söyleyemediğim
Sensiz bir an bile bana zindandır
Susamışken sana, içtiğim kandır
Ayrılık vakti öldüğüm andır
Sen benim her şeyimsin söyleyemediğim
Mehtabın gölgesi vururken cama
Düşürür gönlümü her dem gama
Ben senin hiçbir şeyinim ama
Sen benim her şeyimsin söyleyemediğim…
Kayıt Tarihi : 18.7.2006 00:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!