Cümle âlem öğrense bu yasak aşkımızı
Yer’seler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Karun hazinesini çıkartarak önüme
Serseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Ecelim olur başka bir göz bakarsa sana
Ab-ı hayat suyumsun, içerim kana kana
Seni elimden alıp bütün âlemi bana
Verseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Bir senin derdin ile yüreğim düşer ah’a
Kulağımı tıkarım eyvah’a, yuh’a, tuh’a
Ellerimden mıhlayıp İsa gibi çarmıha
Gerseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Sende buldum sevdayı, can oldun canda cana
Gözlerimi oysalar gitmem başka bir yana
İsterse kutuplara, isterlerse fizan’a
Sürseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Sensin yüzümün akı, sensin gözümün feri
Ekmeğimsin, suyumsun, sensin alnımın teri
İdamı imzalayıp, kara kaplı defteri
Dürseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Tüm güzeller bir olsa, koşsa benim yönüme
Alayını değişmem, seninle tek günüme
Çelikten zırh giyseler, set olsalar önüme
Dursalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Ben sevgiyi öğrendim güzelin en hasından
Korkum ölümden değil, kahrolmandan, yasından
Çekseler silahları, alnımın ortasından
Vursalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Ömür boyu dinmese, çağlasa gözde selim
Sana atar yüreğim, sana dokunur elim
Keskin ustura ile bedeni dilim dilim
Yarsalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Atılsam Cehenneme, ateşler değse tene
Azap çekecek benim, vebal benim; Kime ne?
Beyazlardan utanıp siyah bezden kefene
Sarsalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Kayıt Tarihi : 18.12.2007 17:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!