14---sen Benim Gölgem sin

I
Artık üzülmüyorum uzakta oluşuna
Çünkü sen benimlesin
Gölgem gibisin
Nereye gitsem
Beynimin içindesin.

Matemli günlerimde teselli
Suskun hayatımda sırdaş
Ruhunda sevinç
Bakışlarımda umut sensin.

İstemem yıldızları yer yüzünde
Ellerim şakağımda hayale daldığımda
Bana sen ışıksın tan yeri gibi
Karanlığı deler bakışların
Göz bebeklerimiz birleşir bakışlarda
Arzularım dirilir o anda
Bıkmadan hayaller kurarım
Seyre dalarım cemalini
Dinlerim dilinden dökülen sözcükleri
Gelinlik giyişini
Kollarını açarak gelişini
Seyrederim.
II
Bir demet gül tutarım elimde
Bıkmadan usanmadan
Uzanıp almanı beklerim
Uzakta oluşun üzmüyor beni
Sen hep benimlesin
Kimselerin göremediği
Kimselerin fark edemediği
Gölgemsin ruhumun derinliklerinde.

Hayalinle dalarım uykuya
Bir rüya görürüm kan ter içinde
Adını anarım şimşekler çakar
Yağmurlar boşanır bulutlarımdan
Denizler taşar sahillerime
Dalgalar sinemi döver
Ve,seni alıp götürür
Ellerim tam değecekken ellerine.

III

Kandır akan yüreğimden toprağa
Peşinden gitmesin diye
Ellerimle yüreğimi tutuyorum
Çünkü ben seni
Yüreğimde hissediyorum.

Toprak gıda alıyor kanımdan
Çiçekler rengini ondan alıyor
Fışkıran tüm çiçekleri dermek istiyorum
Ellerim bir boşluğa uzanıyor
İsmini haykırıyorum
Bağırıyorum, bağırıyorum duymuyorsun
Kendi feryadıma uyanıyorum.

Ilık rüzgar esintisi gülüşün
Mutlu ediyordu beni
Ben yok olmazsam
Güneş yok olmazsa
Sen yok olmazsın
Sadece yüreğimde değilsin
Beynimin de içindesin
Sen gittiğim her yerde
Benden ayrılamayan gölgemsin
Yusuf Değirmenci emekli em. müdürü