Sen benim en ince sızımsın Şiiri - Murat ...

Sen benim en ince sızımsın, satırlara dökülen,
Sen, bin yıllık suskunluğumun o ilk hecesi.
Ben seni her kelimeye kanımla mühürleyen,
Ben, senin yazılmamış yazgınım, son nefesin.
Sen bendeki o görünmez aynasın, sırdaşım,
Beni bana gösteren, sadece sen bilirsin.
Ben seni başka bir dünyaya hicretten alıkoyan,
Ben, seni olacağın yere hapsetmek isterim.
​
​Sen benim defterimde uyumayan bir harfsin,
Hani sayfayı yırtıp kaçmak ister ya o söz;
Sen benim elimden kaçan o ses, o güçlü yankı,
Beni değil, kendi kaderini çizmektesin.
Hani yazdığım her harf tersine döner ya ansızın,
Hani bir kere söylenir de geri alınmaz artık;
Sen benim gizlediğim yüzümü gösteren fısıltı,
Beni herkese, en çıplak halimle anlatan.
​
​Sen benim kimseye söylemediğim o tatlı yalan,
Sen, benim derine gömdüğüm asıl ben;
Ben seni bir kaç şiirle imzalamaya çalışan,
Ben, seni kâğıtlarda susturmak isteyen.
Sen benim omuzlarıma yüklenen yasak sevda,
Hani bir kere söylenir de ebediyete mühürlenir ya;
Sen benim yıkılan utanç duvarlarımın yankısı,
Şimdi bütün şehir bu yakıcı sırrımızla yaşar.
​
​Sen benim göğsüme sığmayan deli rüzgâr,
Ben seni tutan o kırılmaz kadeh ve toprak;
Ne sen benden dökülürsün toprağa bir an daha,
Ne de ben senin akışına engel olurum artık.
Ne sen bu yakıcı gerçeği içinden silebilirsin,
Ne de ben seni yırtıp atmaya cesaret ederim;
Sen benim ebedi ateşimsin, canım kadar yakıcı,
Ben, seni yazarken ateşinde yanan ve ölen şairin