Bu sabah yine erken uyandım.
Yine aklımda sen vardın.
Seni düşündüm yine.
Senin derdinle yandım.
Saçlarını okşadım.
Öptüm yanağından
Göz yaşlarımı tutamadım.
Hayallerim damla, damla döküldü.
Bir el sıktı boğazımdan.
Dilim bağlandı
Bağlandı ellerim.
Sen benim çocuğum,
Masum, ter temiz, akıllı meleğim.
Sen benim geçmişim.
Sen benim geleceğim.
İyi ki uyuyordun,
İyi ki görmedin göz yaşlarımı.
Şiirlere duygulanıyor,
Şarkılara ağlıyordum.
Her hüzünlü sözü sana bağlıyordum.
İçimden bir ses,
*Hayat devam ediyor*
Allah büyüktür dedi.
Bu sözün büyüsüne sığındım.
Bu sözde olmasa delirecektim.
Sanki boğazım sıkılıyordu,
Boğulup ölecektim.
Naile Öztunç 13 TEMMUZ, 2017
Naile ÖztunçKayıt Tarihi : 13.7.2017 23:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özel eğitim öğretmeniyim. otizmli çocukların annelerini gözlemledim, empati kurdum ve hissettiklerimi yazdım. Ayrıca bu duygular çocuğu rahatsız olan her annenin hissettiği ve yaşadığı duygulardır.
![Naile Öztunç](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/13/sen-benim-cocugum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!