Sen Benim Çıkmaz Sokağım
Sen benim hangi çıkmaz sokağımdında
Yolum hep sana çıktı,
Hangi köşe başında içimde bir yangın,
Ve hangi adımımda kalbim duraksadı?
Söylesene, sen hangi karanlıkta yıldız oldun da
Ben hep sana baktım?
Hangi yağmurda saklandım göğsünde,
Ve hangi fırtınada senden medet umdum?
Sen benim çıkamadığım sokak,
Geri dönemediğim başlangıçsın.
Her adımda kaybolduğum,
Ama her kayboluşta yine seni bulduğum.
Sen benim umutla düştüğüm çıkmazım,
Nefes aldığım dar geçidim,
Ellerimde tuttuğum en büyük sır,
Ama kimseye diyemediğim çaresizliğimsin.
Hangi gecenin kör karanlığında
Adını avuçlarımda mühürledim?
Hangi dileğimde yıldızlara seni anlattım,
Ve hangi duamda yalnız adını fısıldadım?
Sensiz yitip gitmek gibi her sabah,
Seni bulmak gibi her akşam,
Yüreğimin buram buram tüten hüznünde
Varlığın hep bir teselli.
Ve anladım, sen benim çıkmaza çıkışımsın;
Her kaybolduğumda, her düştüğümde
Kendimi bulduğum,
Ama bir türlü dönüp de bitiremediğim hikâyem.
Nilgun Şirin 2
Kayıt Tarihi : 21.11.2024 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, içimde kelimelere dökülemeyen duygularımı anlattığım bir iç sesimdir. Söylemek isteyip sustuklarımı, hissettirip anlatamadıklarımı burada bulacaksın. Her dizesinde sana çıkan yollarımı, her kelimesinde sana yüklediğim anlamı sakladım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!