Sen Benim Aşk Öfkemsin Şiiri - Ahmet Tığlı

Bir yüreğin aleviyle tutuştu
Kleopatra'nın saçları
Aşk şafak kızıllığında ulaştı
Yanmaya hazır dağların ardından
Yüreklerin kalderasından
Küllerini savurarak şehrin eteklerine.
Hep böyle ıskalanır dumanlı dağlar
Başlarını çevirmişken güneşe
Böyle kararır yeşil zeytin taneleri
Seyirlik göz çukurlarında.
İpek işlemeli bir dantel gibi örerken aşkı
Deliliğin hoyratlığında çalkalanan
Kutsal bir denizi kuruttuk.
Sûr üfledi sanki bir melek
Yıkmak için başımıza dünyayı
Yerle bir etti zümrüd-ü anka
Masal şehirleri...
Kara bir deniz dövüyor şimdi sahilleri
Giderek büyüyen nefret dalgalarıyla.
Aşk durulmuş nehirlere akar
Sessiz kan arterlerinde.
Hani o geceyarısı ihtilalinde
Gözlerini alıp gittiğimde
Kaç şişe dayak yemişti aşk
Susması için arsız duygularda.
Sen benim aşk öfkemsin
Seni kaybedebilirim,ama vazgeçemem
Susturabilirim öfkemi
Yüreğimi susturamam
Ya kanatları ipek bir güvercin
Dokunacak gönül tellerine
Ya da ölümcül bir melek susturacak
Sevda şarkılarını...

Ahmet TIĞLI 12.7.2014 (Sevgi Merdivenleri)