Sen benim annem olsaydın
her gün yeniden başlardı
bitmezdi aşkımız
ne büyük severdim ben seni!
Her sabah uyanınca
sana koşmakla dolardım, bilirdin bunu
yorulmamı istemezdin
hep yanımda olurdun.
Saçlarını koklardım, parmaklarını öperdim…
gözlerine bakardım uzun uzun
konuşmasam da okurdun iletimi
fısıldardın “ben de seni…”
Başımı göğsüne bırakıp uyurdum belki
belki de sadece ağlardım
saçlarımı okşardın o zaman
sen benim annem olsaydın eğer.
Anneler sevgililer kadar
sevecen olduğu için mi/yoksa
sevgiler anneler kadar güzel
olduğu için mi çok sevilir?
Gizini buldum sanırım sonunda bunun
anne de, sevgili de bal arısı
anneler karşılık beklemez
sevgililer geri ister verdiği kadarını.
Sonunda ikisi de terk eder seni
biri sonsuza uyur; öbürü başkası olur.
ama sen duyumsarsın aşkını ikisinin de
içinin kuytusunda, teninin gözesinde.
Biz olmayalım öteki
verdiğini fazlasıyla geri al
yeter ki, yeter ki sevgilim
Sen her zaman annem kal.
Kayıt Tarihi : 22.7.2008 14:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fevzi Günenç](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/22/sen-benim-annem-olsaydin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!