Sen Benim Şiiri - Tolgahan Kaya

ben seni çok sevdim,
bilmiyorum nasıl anlatayım.
hani bir trenin camına yapışıpta,
dalarsın ya bomboş ovaya.
inip koşmak istersin
toprağa değmek,
yüreğini paramparça etmek istersin ya tırnaklarınla.
işte öyle sevdim seni.
nasıl bıraktın beni yolun ortasında.
oysa sen benim vazgeçilmezimdin,
reddedilemezim
beni nasıl bırakıp gittin
söyle sahi benden vaz mı geçtin?
sen benim dünüm, bugünüm, yarınımsın.
sen benim bedenimin yarısısın.
gülüm değil, ömrümsün benim,
ömrümse bir ağaç dalı
yaprağı sen, meyvesi sen,
güneşi, rüzgarı sen.

sen denizde sektirilen taşın son zıplaması,
sen doğan çocuğun ilk çığlığı,
sen kaldırım taşları,
sen vitrinlerin camları,
sen serin yaz akşamlarının demli çayı,
sen aç karnına içilen ilacın karın ağrısı.
seni telefonumdan silebilirim.
not defterimden, şiirlerimden,
elbisemdeki kokundan
ve belki de kalbimden.
fakat silemiyorum ki beynimden
şarkılar bana seni anlatırken
ben nasıl düşlerimde seni görmem.

sen ekmeğim, suyum
ikinci lisanım
seni konuştukça ben insanım.
kuruyan dilim, damağım.
gözümün üstünde kaşım,
düşmanımın dilinde lafım,
aciz tarafım.

ben seni çok sevdim, hem de çok
sen benim bozuk gözlerimin gördüğü en güzel şey
sen benim ruhuma huzur veren bestekar
sen benim üç nokta ile biten tüm cümlelerim.
sen benim......