'ÖMRÜMÜN YETTİĞİ KADAR SENİ SEVERİM'
Sen;
Benim kazandığım
İlk kavgamsın,
Hayat arenasında...
Yelleri,
Esmesin diye başımda,
Kavaklarımı kestirdiğim zamanımda,
Sonbaharımda,
İlkbaharımsın.
Kara kışlarımın ardında..
Sen;
Benim,ilk gözağrım değil,
Sol yanımda son ağrım..
Yarım asırlık ömre bedel,
Onsekiz yaş fırtınam..
Susuzluğumun,
Suskunluğumun açarı..
Umutsuzluk krizlerimde,
Uzanan elim..
Tam kaybolmuşluğumda,
Düşerken yakalayanım..
Sen;
Karanlığı yarıp gelenim..
Sevgime hasret masum bebeğim.
Söz,
Sana söz,
Ömrümce seveceğim..
Sen;
Benim,öbür yanım..
Kadere isyanımın sonu..
Sen..Sen..
Benim, lep demeden anlayanım..
Canıma kattığım canım...
Kayıt Tarihi : 12.4.2007 16:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!