Sen benim; acıyan kanayan yaram,
Tadına varamadığım özgürlüğüm,
Sırça bir kafeste özlemle büyüttüğüm.
Sen benim; ilkbaharın kollarında dallarıma yağan kar'ım,
Yelkensiz, dümensiz düşman karasularında yol aldığım,
Ummadığım bir anda kaderime yâr yaptığım.
Sen benim; bende kalan, benim olan saf yanım,
Gözlerine bakıp bakıp hayallere daldığım,
Vazgeçemediğim, imkansızım tek varlığım.
(Varlığımı varlığıyla tutuşturdu yaktı sevdan ; aşılmayan kör dağların eteğine attı sevdan)
İlknur ÇekiciKayıt Tarihi : 25.7.2006 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!