sen benim; söyleyemediğim,
içime atıp atıp biriktirdiğimsin...
sen; gönlümde yatan sevdiğim,
her sabah yeniden seni,
alıp penceremin kenarında,
güneş çalmadan tenini,
havalandırıyorum işte biraz...
sonra; usulca yerine, dizelerime,
akşamın gezindiği vakitlerde,
gönlümün derinine bırakıyorum...
belki bir sabah olmayacağım,
sana dokunamayacağım artık.
işte o zaman; şiirlerimin
tozu alındıkça, okundukça,
her mısrama dokunuldukça;
tekrar, yeniden doğacaksın.
bense çoktan gitmiş olacağım...
ben olmasam da,
sen şiirlerimde yaşayacaksın...
Tanju Çubukçu
Kayıt Tarihi : 2.1.2019 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!