Sen, benim Şiiri - Yusuf Şit

Sen benim, sana sende yaşadığım, sana seninle çoğaldığım, her sabah kendimde sana uyandığım, yediğime içtiğime kattığımsın...

Sen çoşkun sevdama YAR,
Gezgin ruhuma diyarsın...

Aldığım nefesin tadı,
Yaşamak istediğim hayatın adısın...

Dua'mdaki süslü amin, sevgimdeki kutsal yeminsin...

Güneş düşen yüzüm,
Gece gören gözümsün...

Sesimdeki suskunluğum,
Kalbimdeki mutluluğumsun...

Sevgimdeki sözüm,
Ömrümdeki izim,
CANımdaki gizimsin.

Dilimde RABbime olan ikrarım,
Kaderimdeki esrarımsın...

Ruhumdaki hakikatı anlatan,
Nefsimdeki şeytanları ağlatan,
Sadakatinde melekleri yaşatansın...

Sen benim, benim seninle bereketlenen  yoksul ocağım,
Kirli ve yalan dünyadaki tertemiz olan gerçek  çağım,
 Sen benim Mahşer bağım,
Tenimdeki kan yatağım,
Cihanda cennet sokağımsın...

 Sen benim, göğsümü döven yürek sesim,
Senden başkasına kesilen nefesimsin...

Sen, toprağıma dökülen yağmur, bedenimde karılan çamursun.

Sen karanlığımın nehar'ı
Ömrümün bahar'ısın...

Sen benim, CANımı feda hissi,
Kalbimin  fedaisi sin...

Sen, hayata yorulan yürek,
Yorgunluğa  bükülmeyen bir bileksin...