Sen Beni Yaz Ben Seni Şiiri - Cem Kamalı

Bu kez duygularımız değil, hissizliğimiz karşılıklı,
Ben sana sen bana sunduk ayrılıklı şıkları.
Dalgaları, boyunu geçiyor arsızlığının,
Kim kimden gidiyor da ben böyle karışığım.

Bir elinde kaşığın, büyük lokmalarla bitir beni,
Bir elinde bıçağın, kanımı akıttıkça buluyorsun kendini.
Ben kendimi, sen de beni kaybediyorsun da,
Hiç mi uslandırmıyor bu kayıplar yüreğini?

Ben seni kendime tek geçerim,
Cansızlığım önümde, Ay'dan bir krater seçerim.
Uyurum Güneş'in ışığında, kavrulurum da biraz,
Hiç olmazsa hiç bitmez bu kez bu yaz.

Sen beni yaz, ben de seni,
Seni yazarken ölümlerden ölüm seçerim.
Acıtmam canımı, canın benim canım,
Acıtırsam canını, yüreğimden kanarım.

Gözlerime vurur yağmur, yanaklarımda toprak kokusu,
Topraktan yaratılmış bir bedene çok değil mi yağmurun korkusu?
Sen hiç üzülme, ben çekerim bu ah-ı diyarı,
Gözüm gözünde tutulursa delicesine kıskandırır bu Ay'ı..
(CMK)