Sen Beni Unut Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Sen;
Her gece mehtabıma gelen,
Seni unutmamı nasıl istersin benden?
Ben her gece içip içip,
Öyle bir hoş olup kendimden geçip,
Görmesem mehtapta o ay parçası yüzünü,
İnan boğar beni durduramam hüznümü.
Bütün şarkılar vurur gönül tellerime,
Karlar yağar temmuzun tam ortasında bu güzelim şehrime,
Düşünemez mantıksızlaşırım,
Her sokak başında bir başka elemle sataşır arsızlaşırım.
Delirir zapt edilemez olurum,
Kimseyi değil ama kendi kendimi vururum.

Yok yok;
Sende biliyorsun,
Ha değince alışkanlıklarını unutamıyorsun.
Zamansız zamanlarda geliyor kalakalıyorsun,
Bir anda vuruyor sol yanından yıkılıyorsun.
Yapma ne olur isteme benden,
Söküp atamam seni düşüncelerimden.
Gündüzün eş dost arkadaş,
Oluyor bir şekilde yalnızlığıma yoldaş.
Gece olunca yokluğuna üşüyorum,
Ancak sen gelince mehtabıma, ısınıyorum.
Biliyorsun yok bir umut,
Seni unutamam sen beni unut.