Sen Beni Tanımazsın

Sen beni tanımazsın,ben seni,rastlaşmadık bile
Tanışmayı niyaz ettik,haber saldık usul ile
“.....................ile işi yok ise” diye şart etmişsin
Mezarında Celaleddin’in kemiğini sızlatmışsın
Sen gel, kabulümüzsün gel,ne olursa ol yine gel

Oturduğun makama bak,ayak tırnağını geçemez
Erdim artık diyen erenler,hiç mertebe eremez
Gerçek eren kapıya gelene “kimsin“diye soramaz
Ben darılmadım,belki darılan, kırılan olmuştur
Adresi Kütahyadan alda gel,kırılanı, tamire gel

Üstün saymadık hiç kimseden kendimizi
Kendi nefsimize,kendimiz ördük bendimizi
Yedi cihan,yedi iklim saydık yurdumuzu
Kah koştuk biz kapıya,kah koştu onlar
Asla kapamadık şevk-i ihvana kapımızı
Kapın,kapanacak,davran gel,aralıktan gir de gel

Ah bu dünya anlaşılmaz sırlar ile gaib dolu,
Karşımda dikilene demedim bu meczup yada deli
Kapıma gelen Adem, olsa da pejmürde dilenci
Sanma öyledir,belki Hızır çıkar belki çıkar bir veli
Uğra hocaya gel,veliler diyarına, yüz sürmeye gel

Nefsimin dizginleri elimdedir,girmemeliyim günaha
Benim ne haddime idi kalkıştım Ademi uyarmaya
Hem kendin girdin hem beni soktun günaha
Kıyama duralım,akif olalım,secdeye varalım gel,
Oturalım ağlayalım gel, tövbe, istiğfar etmeye gel.

Mehmet Akif Gülhan