Sen beni seviyorsun kan bakışlı karanfilim
Düşürmesen de yağmurlarını gözlerinin bulutundan
Kupkuru kalmış yüreğim ıslanıyor sen bakınca
Gözlerinde kan gölleri
Titriyorsun
Sen beni seviyorsun ay gülüşlü karanfilim
Hiç sevilmemiş bir çocuğun hüznündeyken gözlerin
Gözlerime değince kır çiçekleri yayılıyor yüzüne
Çıplak kalıyor gülüşlerin
Titriyorsun
Sen beni seviyorsun ateş tenli karanfilim
Ellerin sarsıntılar yaratıyor bedenimde
Parmak uçlarımda aşkı hissediyorum
Çünkü hissettiriyorsun
Titriyorsun
Sen beni seviyorsun deniz sesli karanfilim
Bir gitarın nağmeleri alıp götürüyor beni
Fısıldıyor kulağıma işte aşk bu diye
O gitarı sen çalıyorsun
Titriyorsun
Sen beni seviyorsun kor yürekli karanfilim
Tanrısı aşk olan tapınaktır yüreğin
Her gün buzlara gömüyorsun, her gün buzlar eriyor
Zamanı gelince doyumsuz ibadetin
Titriyorsun
Titriyorsun
Sen beni seviyorsun az sevilmiş karanfilim
Kayıt Tarihi : 3.7.2005 18:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)