Sen Beni Hiç Sevmedinki

Bir hayalim vardı yaşarken yapamadığım
Bir umudum vardı buğday başakları gibi yeşeren
Bir kır çiçeğine verdim gençliğimi
Esiri oldum dere kenarındaki boynu bükük menekşenin
Sense zaman gerilerinden çıkageldin
Seni sevmiyenleri sevdin
Sen beni hiç sevmedinki.

Yorgun akşamlarda şarkıları sevdin
Güle aşık büblülü sevdin
Kendini sevdin
Ama beni hiç sevmedin.

Bense seni sevdim
Seher vakti öten guguk kuşunu sevdim
Nisanda yağmurları, sonbaharda sararmış yaprakları
Kışın pencere kenarlarında üşüyen kuşları sevdim
Kırmızı gelincikleri sevdim
Sen beni hiç sevmedinki.

Ben seni sevdim
Yolları sevdim, yolculukları sevdim
Tanımadığım insanlara selam verdim
Uykusuz geceleri, sigarayı sevdim
Dumanıyla ardını yazmayı
Tırnaklarımla duvarlara kazımayı
Ezan seslerinde uyanmayı sevrdim
Ama sen beni hiç sevmedinki

Ben seni sevdim ölesiye ve seni özledim
Kollarında uyumayı
Başının göğsüme yaslanışını özledim
Saçlarının kokusunu gözlerindeki masumluğu
Kısacası seni özledim.

Sen arkadaşlarını sevdin
Yalnızlığı sevdin, çaresiz kalınca
Odanın duvarlarına bakıp ağlamayı sevdin
Küçücük yüreğine sıvdıramadın sevgimi
Gün oldu birilerini sevdin
Ama sen beni hiç sevmedinki.

Sen yalnızlığın acısını bilirmisin
Unutulmak bir hançer gibi saplanır sırtına
İçine kıskançlığın zehiri akar
Kor olur yangın olur durduramazsın
Bazen bütün gururunu çiğneyip
Ona dönek istersin ama dönemezsin
Geçtiği yollarda eğilip toprakları öpersin
Sen çaresizlik nedir bilirmisin?
Çaresizlik sensizliktir.
Sen hiç yokluk gördünmü?
Yanan başının taşlara vurup parçaladınmı?
Sen hergün bin defa öldünmü?
Yaşlanmış bir köpek gibi
Eskimiş bir gömlek gibi
Atılmışlığın oldumu?
Unutma gülüm
Unutma küçük prensesim
Unutma sevdiğim
Unutmaki her seven adsız bir kahramandır
Unutmaki insan sadece sevebildiği kadar insandır.