Sen beni hiç sevmedin ki!

sen,
bir hevesi sevdin
öylesine...rast gele
sonrasında hevesin,
tutkunu sevdin
ateşimde yanarak.
kendini sevdin
ben sanarak.

bazı gün öfke oldun
köpürdün taştın,
kendin için boşalarak.
sen beni hiç sevmedin ki.

bazı gün yumuşacık
bir bulut oldun
okşanmak ister gibi
rüzgarımla savruldun.

bazı gün fırtına oldun,
estin, yağdırdın yağmurlarımı
sevildikçe,
sevdin yine kendini
sen beni hiç sevmedin ki.

gözlerimde kendini gördün
yaşlarımdan akarken
dinledin kendini,
yüreğimde atarken.
nefesini,nefesimden alarak
can buldun kendin için.
sen beni hiç sevmedin ki.

sofram,
senin için zengindi
akşam çaylarındaki keyif
ve kristal bardak
hep senin içindi.

kırarken acımasızca beni
dikilerek karşıma
umarsızca
çalarken yıllarımı

ağladın kendin için,
kaybolan yıllarına.
sen, beni hiç sevmedin ki...

sen
kendini sevdin
ben sanarak
şarkılarda buldun kendini,
arabesk oldun.

gün geldi, ağladın,
utanarak yaşlarından.
yakarışlarında pişmanlık
'alçaldım senin için' diyerek.
giderken umarsızca.
sen beni hiç sevmedin ki.

kayboldun
kendini bulmak için.
kurtulmak öfke dalgalarından.
köprüler attın geçmeye,
yıktığın duygulardan.

bazı gün,
seversen beni dedin,
canlanır, sıhhat bulurum.
bazı günse
kanser ettin,
bu dertten nasıl kurtulurum?
sen, beni hiç sevmedin ki.

sen
hep seni sevdin
beni sevdin sanarak.
ve aldanarak.
sen,
sevmeyi sevdin
tutkulanarak.
acı vererek
sevmek adına.
ve zorladın sınırları
tutsak ederek
can kuşunu
sen, beni hiç sevmedin ki.
sen,
beni
hiç
sevmedin ki.