Bir düş kurdum dün gece
Çare aradım bu karşı konulmaz
Sevda düşkünlüğüme.
Mesela...
Ne zaman bir gül düşseydi düşüme
Bir tatlı sızı girerdi yüreğime
Bülbül oluverip aniden
Düşüverirdim yine bir sevdanın
Orta yerine, tam göbeğine.
Belki bir umut diye,
Çare bulur muyum diye
Bu zamanlı zamansız
Bu amansız sevdaya düşüşlerime
Yeni bir düş kurdum
Bir ümitle...
Dişi bir ceylan
Düşüverdi bu kez düşüme
İlişiverdi uzaktan gözlerime
Bak sen, şu düşün işine ki...
Bir aslanmışım meğer ben de
Bir umut kapladı içimi aniden
Galiba olacaktı, bu kez, istediğim
Kurtulacaktım bu pervasızca
Sevdaya düşü/rülü/şlerimden.
Düştüm ceylanın peşine
Ziyafet düşü kurarken kafamda
Yakaladım onu çok geçmeden
Yıktım yere, hem de bir darbede
Ceylan düşünce yere
Gözleri ilişti o an gözlerime
Ama ne gözlerdi o gözler
Tarife yetmez ki sözler
Bir gariplik sezdim o an kendimde
Efsunlanmış gibi birden
Dönüşüverdim ben de bir ceylana!
Ve düşüverdim aşka
Hemen oracıkta, bir anda...
Oysa bu muydu düşündüğüm?
Böyle miydi kurduğum düşüm?
Ey aşk! Anladım ki...
Kurtuluşum yok senden
Esir almışsın tüm benliğimi
Sarmışsın tüm düşüncelerimi
Zapt etmişsin düşlerimi bile.
Bak! Düştüm yine senin eline
Düşman gibi görmeyip de beni
Bari bu kez bir umut ver bana
Ama, mutluluktan yana...
Senden kurtulmak isteyişim
Seni sevmediğimden değildi ki!
Hakkını verememekten
Seni doyasıya yaşayamamaktandı.
Aslında, aşk!
Ben seni çok sevdim,
Bunca yıldır hep
Peşinden koştum durdum,
Hiç yılmadan hep seni diledim.
İnan ki, ben senin kıymetini bilendim.
Ben seni hep çok sevdim, ama...
........................
Sen beni hiç sevmedin ki aşk?
Kayıt Tarihi : 5.6.2009 19:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!