Sen Beni Hiç Sevmedin ki?

Bazen, bir çite tünemiş serçeye benzerim. Suya hasret kalınan anlarda gezerim. Kader denilen hayat benim, ben her şeyim. Senin aklında değilim,
Aklında olsaydım, bedeninde rengarenk çiçeklere dönerdim. Oysa sen beyazlar içindeydin. Gözlerin yere dönmüş, bedenin donmuş, hayat bağların kopmuştu. Hayret ettim! Aklına şaştım! Ne olurdu? Sende bende olsaydın

Sen beni hiç sevmedin ki

Gün olur dağlara koşardım. Gün olur ağaçlara konardım. Ben her yerde vardım. En güzel anlarımı kucağımda toplardım. Onları yavaş yavaş beni
özleyen hayellere katardım. İsteyeseydin seni de kucaklardım. İstemedin

Sen beni hiç sevmedin ki

Sadece güneşle oynaşan düş değildim. Ben gerçek yaşamdım
Kanatlanıp uçanlar bile ben de yaşardı. Çiçeklerde ki kokular bana hayran bakardı. Ona konan arılar ballarımı yapardı. Bulutlara hiç gitmedim gitmeyi hiç istemedim. Nasılsa oldukları yerdeler, benim gözlerim gibiler, beni hep
böyle seyredecekler. Sadece sen yoksun. Beni görmeyen aklına şaştım

Sen beni hiç sevmedin ki

Bedenim ne kadar büyükse aklımda o kadar küçüktü. Seni hiç anlamadım
Anlayamam! Güneş her gün doğsa, bulutlar her gün gökyüzün de dolaşsa
doğa da bıkıp usanmadan benim şarkılarım yankılansa, ne farkeder ki?
Sen yine duymazsın. Aklında değilsem, bedeninde de olamam, sen benim olamazsın. Bana o kadar uzak ölüme bu kadar yakın sen hayat bulamazsın
Sen onu sevdin, beni çaresiz bir aşk belledin

Sen beni hiç sevmedin ki

Beni uykularına almadın, rüyalarına bile katmadın. Düşlerinde bile o vardı
Yatıp kalkıp onu kokladın. Sevdamı hiç yaşamadın. Ulaşılmazdın
Sonsuzluğa kaçtın. Heyecansız duygusuzdun. Çok uğraştım. Beni bir kez sev istedim.Beni istemiyen aklına şaştım

Sen beni hiç sevmedin ki

Senden çok şey istemedim. Gayret edip bir kez deneseydin. Aşık olman şart değildi, pınarlarımdan buz gibi soğuk sular içseydin. Doymaksızın yeseydin. Bazen kızgın bazen kara doymuş topraklarda, yalın ayak gezseydin. Sevseydin beni değil, mor zambaklarımı sevseydin. ne olurdu
bir kez olsun gül dikenlerime değseydin. Kanasaydı her yerin, acısaydı tenin
Hayat bulurdu benimle bedenin

Sen beni hiç sevmedin ki

Bana sarıl istedim. Heyecanlarını ılık ılık, beni düşünderen rüzgarlara dudaklarından dökülen acı bile olsa, haykır istedim. Haykırsaydın, belki yaşamın olurdum, bir vücuda girerdik, ben senle sen benle belki hayat bulurduk. İstemedin ki

Sen beni hiç sevmedin ki

Bilmedin, benimle yaşamayı bilmedin. Ben yaşamdım. sen ölüm oldun
Beyaz kefen giydin. Donuk matemlere girdin. Bedenin benim bedenim de değildi, ellerim düşman değil dost eliydi, tutmadın ellerimi, ellerim ellerinde
olsun istemedin.Benimle yaşamak istemedin.Sen ölümdün, ben yaşamdım

Sen beni hiç sevmedin ki

İstemedin, gerçekten yaşamayı istemedin. İliklerine ölüm girmiş, dünyada
ki cenneti görmek istemedin.Hissetmedin, ölüm koktu tenin, sen yine hissetmedin. Tenini kefen yaptın, bana hiç değmedin. Buz kesmişti yüreğin
Ölmekti tüm dileğin, önce nefsini esir ettin, sonra ölüme doydu özlemin yoksun, gittin artık, toprak oldu bedenin, bak! Aklım, adını bile unuttu. Seni gömdü yüreğim, sen varmısın bilmiyorum artık, belki de o yüzden hala haykırıyor dilim

Sen beni hiç sevmedin ki