Sen Beni Bilmezsin Şiiri - Ufuk Yöney

sabah olmak üzereydi
güneşten önce
bekçi düdükleri
fabrika sirenleri
ardı sıra sabah serçeleri haber verdi
ne sefil bir geceydi

ıslanmış ayaklarımla geçtim
rüyalarının kıyısından
sen beni bilmezsin
orda der;
içinden bir ses,
yakında
belki sokağın köşesinde
peşinde
gittiğin her yerde
biri var
sen görmezsin
göremezsin

susarız;
şehrin yamacında
aynı anda
hayata kulağımızı kaparız
sen beni anlamazsın
yorgun adımlarımla geçerim
hayallerinin kıyısından
uzaklaşırız
adım adım
kavuşma noktasından...