Ben senin zeytin siyahı gözlerini
O tatlı gülümseyişini
AMA en çok dağınık olduğunda saçlarını sevdim
Hatırlıyor musun?
Seninle bir gün gezerken
Saçların yine dağınıktı ve yine
Güzel yüzünü kapamıştı
Yoldan geçen bir bayan sana çirkin demişti
Sen saçlarını topladığında kız güzelliğini görmüştü
Neredeyse bayılacaktı ve sana bir soru sordu?
Sen bu kadar güzelsin
Peki neden kendini çirkinleştiriyorsun
Sende şu yanıtı vermiştin
BENİM SEVDİĞİM BENİ BÖYLE BEĞENİYOR DİYE
İşte o anda dünya benim olsaydı bile bu kadar sevinmezdim...
Kayıt Tarihi : 6.7.2014 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!