Sen beni asıl çocukluğumda görecektin

“Sen beni gençliğimde görecektin asıl”
diye başlayan sözler vardır ya;
Yok ben öyle demeyeceğim.
Sen beni asıl çocukluğumda görecektin.
İlk sabıkamı aşktan almadığım,
“Vazoyu sen mi kırdın” diye ilk sorgulanmadan aklandığım zamanlarda görecektin.
Güven duygusunu, tanıdığımı sandığım insanların,
düşen maskeleriyle toprağa verdiğimde değil,
Yüreği kir, pas tutmuş insanlara bulaşmadan,
Her gülen yüzü dost sanıyorken,
Her uzanan eli hesapsız tutuyorken,
Ve hayatı leblebi tozu ile elma şekerinden ibaret sanıyorken,
Sevmelerin üstü başı ihanete bulanmamışken görecektin.
“Zaman geçmese de oyuna doysak” lardan,
“Zaman geçse de unutsak”lara gelmeden,
“Büyüyünce arkamdan döner mi bu dolaplar” diye düşünmeden,
Dönme dolaplara binmek için biriktirdiğim harçlıkları,
Devlet sırrıymış gibi herkesten sakladığımı sanıp,
Evin en kurnaz kardeşinin zulamı patlatmasıyla,
Verdiğim mücadelede görecektin.
Kalbimi, sırtımı hesaba katmayıp,
Yalnız dizlerim kanar sanıyorken,
Gözlerim Sırıus kadar parlakken,
Saçlarımda bir tane bile beyaz yokken,
Ölüm, sevdiklerime ulaşmaz sanıyorken görecektin.
Dedim ya;
Sen beni asıl çocukken görecektin.

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 27.3.2020 14:44:00