Ayrılık acısı dem vurmuşken
Kollarım boşluğu sarmalamış
Gözyaşım yanaktan süzülmeden
Dert kadehinden kahır içmişim
Sen beni anlayamazsın
Uzun bir soluklanışın ardından
Yine deli dolu rüzgarlara kapılmışım
İlkbaharın ardından sonbahara koşmuşum
Nerde ilk durak derken, son durakta yine ben
Sen beni anlayamazsın
Aynaya bakmışım benmiyim diye
Bunca eziyet, söyle cefa niye
Bir sevda uğruna darmadağın
Son sürat ecele koşmuşum
Yorulmuşum, ölmüşüm ne çıkar
Sen beni anlayamazsın
Ne yazı, ne de kışı yaşamışım
Keşkelerin canı cehenneme derken
Doğruluk,erdem her dem
Zira hayat yolunda koşarken
Sen beni anlayamazsın
Gündüz olmuş,gece olmuş
Alacakaranlık olsun ne çıkar
Bir zalim elinden heder
Kahrolası ayrılık zulümden beter
Sen beni anlayamazsın
Dilimde bir türkü tutturmuşum
Ömrü baharım geldi geçti
Gençlik çağım dersen o da esti
Sensizliğin o alaycı resmi
Zamana yenik, senden geçtim,
Kendimi unutmuşum
Hayalimde bile yoksun
Sen beni anlayamazsın…
İlhan Koruyucu
Kayıt Tarihi : 3.3.2011 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar
Ayrılık öyledir yakar insanın içini.
Kısa da olsa ozun da olsa fark etmez ayrılık, ayrılıktır.
Çok türküler söylenmiş çok şiiler yazılmış ayrılık üstüne.
İnsanlık var oldukca ayrılıklarda malisef var olacaktır.
Sayğılar.
Bunca eziyet, söyle cefa niye
Bir sevda uğruna darmadağın
Son sürat ecele koşmuşum
Yorulmuşum, ölmüşüm ne çıkar
Sen beni anlayamazsın
İnsanlar bir birilerni anlamış olsalardı neden mutsuzluklar olsun yada yaşansın eğer anlılsalardı her evlerin ışıkları renga renk yanar yanar yanardı elbete kardeş kardeşi anlamasa dostlar nasıl anlasın seni beni onu.Kutlarım Sizi İlhan Koruyucu.Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (17)