sen beni ağlarken görmedin hiç
içime akıttım hep gözyaşlarımı
gülen gözlerle baktım gözlerine
acılarınla doluydum oysa sevgili
öyle bir yüktü ki sevdan
öyle vazgeçilesi idi ki
ne sen sordun ne ben söyledim
seni sevmekten hiç vazgeçmedim
hiçbir şey bilmedin
ben hep tektim,
seni de beni de yaşayan yine bendim
ne sen sordun ne ben söyledim
seni yaşatmaktan hiç vazgeçmedim
sigarama kızardın
hiç bilmedin her nefeste neleri çektiğimi
ne sen sordun ne ben söyledim
seni içmekten hiç vazgeçmedim
günün birinde anlatacaktım sevgili
seni sevmenin ne denli ağır olduğunu
tam anlatacak iken ben
sen gittin,ben kaldım
bastırdım tütünü yarama
kabuk bağladı
bir tarafta da ince bir sızı
başımda bir ağrı
sol yanımda bir acı
sen gittin,ben anlatamadım…
Kayıt Tarihi : 30.9.2005 09:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezen Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/30/sen-beni-aglarken-gormedin-hic.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)