O gül yüreğinde şebnem olayım,
Güneşe rüzgâra verme sen beni,
Bırak ki orada öyle kalayım,
Olgunlaştı diye derme sen beni.
Bülbülün tek derdi sevdası güldür,
Güle hüzün veren yapılan züldür,
Beni terk etmeden kurşun sık öldür,
Senden başkasına verme sen beni.
Aniden gidince inmeler indi,
Sanma zaman geçti acılar dindi,
Ömür bir gün idi vakit ikindi,
Gel akşam olmadan germe sen beni.
Bozbayırda bostan olmaz bağ olmaz,
Giden gençlik artık sana çağ olmaz,
Terkedilen gönül ölür sağ olmaz,
Elinle toprağa verme sen beni.
Kayıt Tarihi : 15.9.2019 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halife Bozbayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/15/sen-beni-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!