Sen bendin, ben ise sen
O gün sen bendin, ben ise sen.
Her halinde vardı bir asalet,
Tıpkı kardelenler gibiydin,
Sanki aşk sendin, ben ise sen.
Sen gülerken gül açılır yaz olur.
Sen ağlarsan gönlüm güz olur.
Açma sırrımızı ellere söz olur.
Gülüşüne gözlerine sevdiğim.
Dağ başında kardelenim gül olur.
Aşka düşen yanar biter kül olur.
Sen gibi dosttan gelen zehir bal olur.
Bakışına,gülüşüne, sözüne sevdiğim.
Gülüşün gülden güzel kardelen.
Sevdim gönüldün güzel kardelen.
Öpmesen de, soğuk da olsan,
Sevdim, severim ben seni güzel.
Sen sevgi dolu yürekten güldüğünde,
Yüzündeki o güzel gamzen belirir,
Sanki beyninin içi de mesutça güler.
Seversen eğer, senin beyninde sever.
Ben gördüm o yüzünü gülüşünü,
Tarttım kişiliğini duygusallığını,
Ne güzel iç geçirdim sana iyi diye,
Anlayamadın ki, duymadın bunu bile.
Bu kadar söze, yalın hisse, açık duyguya
İnat niye, aksilik niye, acep direnme niye
Senin varsa her şeyin herkesin vardır sınırı
Suç, olmayacak duaya amin diyen, duygulu delide.
12.04.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi
Kayıt Tarihi : 7.4.2010 22:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!