Sen Bendeyken Şiiri - İbrahim Şengün

Sen tadılmamış,
Sen yaşanmamış bir baharın/
İlk günü kadar taze ve serin,
Ve Sen, hayat kadar gerçek yaşam kadar gereklisin...
Sen yoksan rüzgârın anlamı yok!
Gereğide yok! saçlarının arasında dans etmeyecekse.
Sen aşkın tarifi değil ta kendisi,
Sen aşk perisi,
Sen/ sen bir aşk hikâyesi...

Yağmurlar yağarken damlalar getirecek seni bana
Yudum yudum içeceğim seni.
Yaz akşamlarında yıldızlar küsecekler bana
Onların yerine seni
Hatta / olmadığında bile saatlerce resmini seyrettiğim için.
Hayatım sen olacağın için hayat geçip gidecek belkide önümden.
Belki hayatı yaşamayı kaçıracağım.
Günüm sen olacaksın, sabahım sen, gecem sen, zamanım sen...
Varsın olsun be / Her zerrem senin olsun.
Her yanım senle dolsun ne çıkar
Giden ömür olsun
Giden hayat olsun ne çıkar sen bendeyken
Ve ben sana tutukluyken
Giden gitsin!
Senden gayrisi yalan olsun ne çıkar...
Bu beden yalnız seninleyken hayatla başa çıkar…