Sen benden gittiğinde saçlarım darmadağı ...

Sen benden gittiğinde saçım darmadağınıktı
Zaman yosun tutmuş sevdalara gebe
Bir hiçliğin kaybeden tek gururuydu
Belki yeniden başlayabilmenin sonucu büyük olacaktı
Ama savaşta hayal kurulmaz
Gerçeklerdir zafere ulaştıran
Çoşkun pınarlarımızın yüzme bilmeyen zamanlarında
Yeni bir dünya kurarken
Tanrı bir gölgenin arkasında bizleydi
...
Ne o hatırladığın iki elli zombi filmleri
Ne de tıpın gelişip hayata gelecek vadetmesi
Bir şeyleri değiştirmiyordu
Çünkü biz hala aynı yerde duruyorduk
Bir başkasının sömürge imparatorluğunda
Bu dünyada daha ne kadar yaşayacaktık