Sen benden giderken
Yüreğim üşümüş çiçeklerin solmuştu
Güneş batmış sabahın ışığı vurmuştu yüzüme
Sessizce İstanbul ağlamış çekmişti siyah perdelerini..
Parktaki amca bekliyordu günaydın dememi..
Sen benden giderken
Kalbim acımış çaresizlik belimi bükmüştü
Kuşlar cıvıldamıyor yapraklar gülümsemiyordu
Kapılar sonuna kadar kapanmış aralanmıyacak bilmiyordu
Amansız bir yolculuk başlamıştı mektuplar sığmamıştı kutuya ..
Çikolata gibi sıcak bakışların engin dipsiz kuyulara atmıştı beni
Sen benden giderken bir tarafım karanlık bir tarafim sahipsiz beklemekteydi seni ..
Ne olur gitme diyemedim dememeliydim
Sen benden giderken
Benim kalbim terk -i diyar etmişti bu dünyayı....
Kayıt Tarihi : 7.4.2019 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!