Sen Bende Şiiri - Elif Gülay

Bir kıvılcımsın sen bende,
Bedenimi yakıp kavuran.
Bir yangın,bir güneş,
İçimi ısıtan..

Bir yalansın sen bende,
Ucu bucağı olmayan.
Toz pembe,günahsız,
Zararı dokunmayan.

Bir denizsin sen bende,
Umarsızca coşturan.
Bir okyanus,bir damla,
Yağmurlarda koşturan.

Bir kumsalsın sen bende,
Ay ışığı,altından.
Bir ağaç,bir toz paresi,
Yalnızlığı anlatan.

Bir başkasın sen bende,
Hiçkimsede olmayan.
Bir büyü,bir rüya sanki,
Yanında olmak inan.

Bir şarkısın sen bende,
Notası unutulan.
Biraz uçuk belki,
Ama aşkı anlatan.

Bir çiçeksin sen bende,
Mevsimli mevsimsiz açan.
Bir demet gül,tek bir lale,
Mutluluğu artıran.

Bir parçasın sen bende,
Canımda can olan.
Bir acı yara gibi,
Düşündükçe kanayan.

Bir duasın sen bende,
Dilimde hiç susmayan.
Bir haykırış,bir ağıt,
Gözlerimi ağlatan.

Bir dünyasın sen bende,
Ayrı bir yerde olan.
Bir ömür,beşinci mevsim,
Yaşandıkça yaşanan.

Bir arzusun sen bende,
Asla doyulmayan.
Bir amaç,bir istek,
Yanındayken bile ulaşılmayan.

Bir yıldızsın sen bende,
Kalbimin derinliklerinde parlayan.
Bir samanyolu,bir bulut,
Gözyaşınla ağlayan.

Bir rüzgarsın sen bende,
Tozu dumana karıştıran.
Bazende sıcak bir meltem,
Tenime dokunup kaçan.

Bir tanesin sen bende,
Sen bende kartanesi ellerime düşen,
Sen bende bir tutku,
Sen bende ölmeyen..