Oysaki ;
Saç telini saklamıştım, hatırlarım seni.
Güneşe tuttuğumda, rüzgâr kokunu sarardı yüzümü.
Bir ben ağladım, bir bulutlar ağladı yarım kalmış hasrete.
Her sabah varlığına şükürler,
Her akşam yokluğuna hüzünler yağdırırdı yüreğim.
İçime konan bu hasretlik, gözlerime gülmeyi, omuzlarımda başını, kalbimde kalbini eksik etmişti yarınlarımıza.
Dert ettiğim gitmelerini, bir bir ağlayışlarla biçimlendirip seni bensiz eden tüm şüphelere düşman kaldı aklım.
Kuşkucu gelmelerin, gözlerini bana uzak, kalbini tuzak eylemişti susmalarıma.
Seni sevgide çok, hüzünde az yazdım gökyüzüme.
Kayıt Tarihi : 27.5.2021 00:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!